تاریخچه ساختن اسباب بازی و بازی کردن به دوران پیش از تاریخ بر می گردد. تکه های استخوان و سنگ که به شکل مهره و مکعب ساخته می شدند, از اسباب بازی های کودکان در عصر حجر بودند. در آن دوره , کودکان با اسباب بازی هایی که از روی وسیله های شکار بزرگسالان ساخته می شد بازی می کردند و درخیال خود به شکار حیوانات می پرداختند.
یکی از قدیمیترین اسباب بازی های مشرق زمین بادبادک بود. بادبادک حدود سه هزار سال پیش , نخست در چین و ژاپن ساخته شد و سپس در کشور های دیگر جهان رواج یافت.
صنعت ساخت اسباب بازی در قرن 18 میلادی در اروپا رواج فراوان یافت و تاکنون شاهد پشرفت های چشمگیری در این صنعت بوده ایم که با نیاز های زمانه تغییر شکل یافته است. این مسئله علاوه بر اهمیت و ضرورت وسایل بازی روشنگر تاثیر آن بر رشد همه جانبه کودک است.
یکی از فرضیه های روان شناسی رشد بر این است که بازی رشد هوشی کودک را تسریع می کند . مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفته است مشخص می کند که کودکانی که اسباب بازی ندارند از لحاظ شناختی از همسالان خود عقب ترند.برخی از اسباب بازیها می توانند کودکان را به بازی های سرشار از خلاقیت و ابتکار تشویق کنند. آنچه کودک را به ابتکار و خلاقیت در بازی وا می دارد , این است که او احساس می کند در تجربه و تعامل با یک وسیله بازی آزاد است. بنابراین با احساس سرشار از رضایت روحی و ذهنی در آن شرکت می کند.
منبع: کتاب پنجمین نمایشگاه بازی, سرگرمی و آموزش کودک و نوجوان