فصل زمستان با برف زیباتر است و لذت بازی در برف می تواند سرمای این فصل را قابل تحمل کند.
اما در بعضی کشورها مانند کانادا , برف بخشی از زندگی مردم شده و گاهی هم لج آنها را در می آورد.
اما پیست های اسکی شان پررونق است و یکی از سرگرمی های اصلی بسیاری از نوجوانان کانادایی اسکی است.
با این حال هر سال در زمستانهای طولانی کانادا , بسیاری از اسکی بازان مبتدی دچار سانحه می شوند
و این سانحه ها گاهی می تواند زندگی آنها را بسیار تحت تاثیر قرار دهد.
به همین دلیل است که در کانادا یک مرکز اسکی مجازی , برای کم کردن آسیب های اسکی وجود دارد.
این مرکز که به لطف فناوری یک پیست اسکی مجازی خلق کرده است, می تواند یک اسکی باز تازه کار را بسیار حرفه ای آموزش دهد. سرعت آموزش به یک مبتدی در آن اتاق تا چند برابر آموزش در یک پیست اسکی واقعی است.
یک صفحه متحرک و چوب های اسکی آلپاین یا اسنوبرد, برای کاربر کافی است .
این مرکز در شهر تورنتو قرار دارد و کاربرانی که می خواهند اسکی یاد بگیرند به راحتی به آن دسترسی دارند و لازم نیست مسیرهای پیچ در پیچ کوهستانی را برای رسیدن به پیست واقعی طی کنند. هر چند لذتی که آدم در یک پیست واقعی می برد هرگز با اسکی بازی در این اتاق یکی نیست.اما هم هزینه اش کمتر است و هم در چهارفصل سال دایر است و کاربری که عاشق اسکی است نباید صبر کند تا زمستان از راه برسد.
این مرکز بیش از هر چیز برای کودکان و نوجوانان یا سالمندانی که در ورزش اسکی تازه کارند راه اندازی شده است. البته اسکی بازانی که دچار آسیب شده اند بعد از بهبودی می توانند میزان توان خود را در این مرکز آزمایش کنند بدون اینکه خطری تهدیدشان کند.
این صفحه سفید زیر چوب اسکی یا اسنوبرد کاربر, در شیب های متفاوت تغییر می کند. از شیب ملایم گرفته تا شیب تند و البته هر زمان کاربر احساس کرد شیب زیادی تند شده می تواند از مربی یا تکنسین بخواهد شیب را تنظیم کند.
این یک پیست اسکی شبیه سازی شده است و به همین دلیل کاربری که بتواند در این پیست اسکی کند در پیست واقعی هم می تواند.
یکی از مدیران این مرکز می گوید یک کاربر تازه کار برای اینکه بتواند یک مسیر معمولی با شیب ملایم را اسکی کند در یک پیست واقعی , حداقل به شش جلسه آموزش نیاز دارد اما در اینجا یک تازه کار می تواند در یک یا دو جلسه در شیب ملایم به راحتی اسکی کند.
اسکی با لباسهای تابستانی یکی دیگر از برتری های اسکی مجازی است.کاربر دیگر در کوهستان نیست و نیازی به پوشیدن لباسهای اسکی حجیم و دست و پاگیر ندارد. از دستکش و عینک هم خبری نیست.بنا براین کاربر می تواند با آ را مش روی یادگیری تمرکز کند و در مدت یک هفته خودش را به کسانی که از اوج کوه با اسکی پایین می ایند برساند
منبع: ضمیمه دوچرخه شماره 867 روزنامه همشهری مورخ 28 بهمن 95