بازی های نمایشی
بازی ,فعالیت مهمی است,کودکی هر کس با بازی آغاز می شود و با بازی رشد می یابد.بچه ها درطول بازی ,از واقعیت دور می شوند و طوری رفتار می کنند که گویی همه چیز متفاوت است.برای یک لحظه کس دیگری هستند و احساس را تجربه می کنند.آن ها در بازی می توانند اشتباه کنند و حتی کارهایی را امتحان کنند که در زندگی واقعی,جرات انجام ان را ندارند.استفاده از خیال در بازی فقط برای بچه های کوچک نیست .بزرگ تر ها هم گهگاه به دنبال فرصتی برای فراز از واقعیت هستند تا آرامش یابند و در قالب شخصیت دیگری ظاهر شوند.در عین حال بازی ,معمولا بازتاب تجربه آنان از زندگی نیز هست. در این میان ,بازی های نمایشی از ویژگی و کارکرد خاصی برخوردار هستند . از تخیل خود استفاده می کنند تا چیزی را تجسم ببخشند یا به نمایش بگذارند و با کارها و حرکات خود به دیگران نشان می دهند چه چیزی را می خواهند ترسیم کنند .برای بچه ها ,اجرای آنچه آماده کرده اند ,بخش بسیار مهم بازی های نمایشی استبال فرصتی برای فراز از واقعیت هستند تا آرامش یابند و در قالب شخصیت دیگری ظاهر شوند.در عین حال بازی ,معمولا بازتاب تجربه آنان از زندگی نیز هست. در این میان ,بازی های نمایشی از ویژگی و کارکرد خاصی برخوردار هستند . از تخیل خود استفاده می کنند تا چیزی را تجسم ببخشند یا به نمایش بگذارند و با کارها و حرکات خود به دیگران نشان می دهند چه چیزی را می خواهند ترسیم کنند .برای بچه ها ,اجرای آنچه آماده کرده اند ,بخش بسیار مهم بازی های نمایشی است
چرا بازی نمایشی؟
بازی های نمایشی آرام بخش هستند.آرامش ,بعد بی نهایت مهم بازی است و لذت از بازی عاز اهمیت اولیه برخوردار است اما این بدان معنی نیست که همیشه لازم باشد بخندید تا از اجرای دیگران لذت ببرید. یک موضوع جدی هم می تواند مثل شوخی,لذت بخش باشد.اگر در یک گروه با دیگران احساس راحتی و خودمانی نمی کنید و اگر آزادانه نمی توانید عقایدتان را اظهار کنید,بازی نمایشی امکان پذیر نیست.اگر به خاطر موقعیت یا حضور دیگران احساس محدودیت یا مقید بودن می کنید,مشارکت نخواهید کرد.
بازی های نمایشی خلاقیت را افزایش می دهند
در یک بازی نمایشی ,جهان اطراف را می کاوید.قصه ها را همراه دیگران بیان و اجرا می کنید و این آموزنده است.یاد می گیرید با دیگران همراه شوید و ایده های خود و دیگران را پرورش دهید.از طریق بازی ابراز عقاید خود را ,موضوعات ,تم ها و سایر بازیگران را به روشی نو ببینید.این تجربیاتعتوان شما را برای بازی افزایش می دهد و به شما کمک می کند تا در زندگی روزانه افکار خود و مشکلات را خلاقانه تر مدیریت کنید.
بازی های مقدماتی
این بازی ها کمک می کند تا افرادی که هنوز به خوبی یکدیگر را نمی شناسند ,به راحتی در یک گروه قرار گیرند.هم چنین فرصتی برای کشف چیزهای جالب و ویژه ,درباره دیگر اعضای گروه مهیا می کند.در بسیاری از بازی های مقدماتی ,بازیگران روی تکالیفشان به طور مستقل کار میکنند.تکالیف ,طولانی نیستند و از یک بازی به بازی دیگر ,به سرعت پیشرفت می کنند.در هر بازی ,افراد,یار خود را مدام عوض می کنندتا همه اعضا یکدیگر را بشناسند و مجبور نباشند مدتی طولانی با یک یار کار کنند.د رطول این بازی ها ,اعضا با تجربه کردن اولین احساس ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند,یخشان آب می شود و با هم آشنا می شوند . وقتی با گروه جدید کار می کنید ,به دقت آن ها را نظاره کنید تا ببینید آیا همه اعضای گروه احساس امنیت می کنند و تشویق می شوند تا خود را بیان کنند.
بازی 1:اسم ها
از بچه ها بخواهید به شکل دایره کنار شما بنشینند یا بایستند .نام خود را با صدای بلند بگویید.از سمت راستتان شروع کنید و از هر کس بخواهید نام کوچک خود را بلند بگوید.
بعد از آنکه همه نام هایشان را گفتند ,ی کدور جدید آغاز می شود.این بار شما نام فرد سمت راستتان را می گویید.به ترتیب از هر کس بخواهید نام فرد سمت راستش را یگوید تا دایره تمام شود.
چه کسی در دور اول حواسش جمع بود و توانست نام فرد کناری اش را بگوید؟
بازی 2:احوالپرسی
دو کلمه مربوط به ملاقات و احوالپرسی (مثلا سلام و خداحافظ)را در نظر بگیرید. از بچه ها بخواهید دور اتاق راه بروند و با گفتن کلمه اول به همراه نام یک نفر , با یکدیگر ملاقات کنند و با گفتن کلمه دوم به همراه نام فرد دیگر, به هم پاسخ دهند .مثلا: (( سلام رضا)),((خداحافظ سارا )).همچنین اگر دوست داشته باشند می توانند با هم دست بدهند.
این داستان ادامه دارد...