این روزها بوستان جوانمردان به پاتوقی برای بادبادک بازها تبدیل شده.
همه سرها رو به آسمان است,پیرمردی عینکش را روی صورت جابه جا می کند و مسیر اشاره دست ها و سرها را دنبال .همه حواس ها به بادبادک هایی است که باد را به بازی گرفته اند و در آسمان رنگ می پاشند.حتی ماشین هایی که به سرعت طول جاده را می پیمایند هم از سرعتشان کم می شود و راننده و سرنشینان برای لحظه ای,شریک خوشی به پرواز درآمدن بادبادک می شوند.امروز آسمان بوستان جوانمردان صاف و آفتابی است, با لکه های رنگارنگ سرخ,زرد,بنفش و سبز که می رقصند و می رقصند.بادبادک بازان نخ و قرقره به دست کنار هم ایستاده اند و از رقص بادبادک هایشان در آسمان لذت می برند.همه آنها مردان بالای 40 سال هستند اما دلشان حسابی جوان است و برای پرواز بادبادک ها ذوقی چندبرابر ذوق جوانان دارند.
بادبادک ها در آسمان اوج گرفته اند و با هم رقابت می کنند.دنباله ای رنگی در ارتفاع 500 متری از زمین ,خط ها یکوچک رنگین کمانی ساخته اند.آفتاب پشت بادبادک ها پیدا و پنهان می شود.برگ درختان بید هم از شوق رقص بادبادک ها ,آرام تکان می خورند.آرش خورشید چی همین طور که به بادبادکش خیره شده می گوید:" 8 سال است دل مشغولیم پرواز بادبادک هاست .از کایت ها ی کوچک شروع کردم.از پرواز درآوردن بادبادک تاثیرات روحی و جسمی گرفته ام که تا امتحانش نکنید باورتان نمی شود.روزهای سرد سال که کمتر زمانی برای بادبادک بازی پیدا می کنم.گردن درد و کمر درد به سراغم می آید تا جایی که برای درمان سراغ دکتر رفتم و او معتقد بود بادبادک باعث می شود گردن شما در زاویه ای قرار بگیرد که هیچ وقت در آن زاویه به صورت طبیعی نبوده برای همین درد آرتروز در ماه هایی که بادبادک بازی می کنید به سرغتان نمی آید" او ادامه می دهد:"زمانی که بادبادک در آسمان است.تمام تمرکز و فکرم روی اوست و فارغ از تمام مشکلات و دغدغه های زندگی, ذهنم رها می شود. از همه چیز خالی می شوم و تنها به آسمان نگاه می کنم.
منبع:: خبرگزاری بازی سایت